27-28-29 juni | between MANIFESTO and SILENCE (work of Master students and ex-students Elective Scenography and Pressroom)

door diaryandthoughtsonarchitecture

De tentoonstelling ‘tussen MANIFESTO en STILTE’ omvat geselecteerd werk van zowel Master studenten als oud studenten van de ‘Elective Scenography’ en ‘Pressroom’, gedoceerd door Jan Dekeyser aan de KU Leuven Faculty Architecture en LUCA School of Arts.
De installaties, performances, registraties, … zijn in situ gemaakt in ‘De Witte Moor’, een oud vervallen pand met gotische kelders nabij het Gentse stadhuis.
In ‘between MANIFESTO and SILENCE’ verweven het dogmatische voornemen en de zwijgzame poëzie zich tot sterk werk !
Geen gebalde vorm zonder stille reflectie. Geen affiche zonder dagboek.

‘between MANIFESTO and SILENCE’ is opgedragen aan Jessica Gérard, een oud-studente interieur architectuur en scenografie, die vervolgens filmregie ging studeren en jammerlijk overleed tijdens opnames.
Jessica raakte niet klaar met haar masterproef, omdat ze voor haarzelf de lat steeds hoog legde, en vroeg me uitstel voor haar opdracht scenografie. Ik gaf haar in vertrouwen op voorhand punten. In de zomervakantie werkte zij haar opdracht af en maakte o.m. een fantastisch wit masker.

De ‘Elective Scenography’ is open gesteld voor internationale studenten uit alle richtingen ; beeldende kunsten, grafische vormgeving, architectuur, interieur architectuur, fotografie, film, … Het accent ligt niet, zoals de naam van het keuzevak zou doen vermoeden, bij de scenografie, doch wel bij de regie en het proces van het maken. Studenten wordt gevraagd te denken vanuit het standpunt van de regisseur, de maker, de performer, … Vanuit een inhoudelijk en waardevol gegeven dat gecommuniceerd wil worden, en niet vanuit een formeel of formalistisch standpunt.
Zo wordt scenografie een oefening in het integraal denken, waarbij diverse vakgebieden, media en zintuiglijke ervaringen, niet als behangpapier worden toegepast, doch wezenlijk deel uitmaken van het ‘werk’.
Afgemeten beeldentaal (en wishful thinking) maken plaats voor directe interventie en interactie.

‘WordPress’ wordt gedoceerd in de ateliers van de Master studenten interieur architectuur en dat onder supervisie van Dominique Pieters. In ‘WordPress’ wordt aan studenten gevraagd op een beschrijvende, en dus per definitie reflecterende, wijze, architectuur en haar interieure kamers te benaderen. Het beschrijven kan in de meest algemene betekenis opgevat worden ; het taalkundig schrijven, het poëtisch bewoorden, het retorisch verwoorden, het visueel registreren, het kritisch becommentariëren, het directe aanspreken, …

Door het manifest en haar dogma’s als rode draad doorheen deze verhalen te verweven, krijgt het schrijven, verwoorden en verbeelden, een alles behalve vrijblijvend karakter. De stilte moet dan weer de retoriek en het regulerende van het gebod in vraag stellen en ondermijnen.

Deelnemende studenten zijn :
‘Pressroom 2013-’14, Interieur Architectuur ‘ :
Karolien Notaerts, Siska Lefere, Maxime Lenaerts, Jan De Bock, Freek Roels, Karolien Luckx, Jolien De Backer en Eline Vansteenkiste (atelier Jan Dekeyser), Elodie Guillaume (atelier Karel Deckers), Maïté Denolf, Lieselot Meesschaert en Selin Geerinckx (atelier Koen Deprez), Jessica De Maeseneire en Justine Van Erck (atelier Dominique Pieters).

‘Elective scenography 2013-’14’ :
Michelle Rutten, Mathias Timmermans, Nathan Van den Bossche, Mathias Paillot, Aurike Quintelier, Ivan Russier, Vanessa Kiefert, Helena Vanderveken, Maurane Colson, Leila Eerens Sarango, Cagla Aslan, Helene Counye, George Hill en Jackie Marfo.

Jessica Gérard, Meltem Elmas, Fiona Oikonomidou, Helene Van Hoecke (oud-studenten).
Special Guest : Kenneth Janssens Van Caenegem.

.
FRIDAY, June 27th : concert by THE SALVDOR STATEMENT, 20:30u./8.30pm.
SUNDAY, June 29th : movie by Helene Van Hoecke C’EST PAS LA FIN DU MONDE, 14:00u./2.00pm.

Work by Cagla Aslan :

.

Work by Meltem Elmas (“Sessiz Gemi” (Le navire silencieux)):

Sessiz Gemi

Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan
Hiç yolcusu yokmuş gibi alır yol
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol

Birçok giden memnun ki yerinden
Çok seneler geçti çok seneler geçti
Dönen yok seferinden

Biçare gönüller ne giden son gemidir bu
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler

Birçok giden memnun ki yerinden
Çok seneler geçti çok seneler geçti
Dönen yok seferinden

Le navire silencieux

Si le jour est venu de lever l’ancre hors du temps
Un navire qui s’en va vers l’inconnu quitte ce port
Il se met en route comme s’il n’avait aucun voyageur
À son départ, aucun mouchoir ni aucun main ne s’agite

Il y en a tellement qui sont partis et qui sont heureux là où ils sont
Tant d’années ont passé, tant d’années ont passé
Aucun n’est revenu de son voyage

Les coeurs misérables, ce n’est pas le dernier navire qui s’en va
Ni le dernier deuil de cette triste vie
Dans le monde celui qui est aimé et celui qui aime attendent en vain
Ils ne savent pas que ceux qu’ils aiment, et qui sont partis, ne reviendront pas

Il y en a tellement qui sont partis et qui sont heureux là où ils sont
Tant d’années ont passé, tant d’années ont passé
Aucun n’est revenu de son voyage

.